سرو اپیدمیولوژی توکسوپلاسموزیس در مراکز معلولان ذهنی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان گیلان

  سرو اپیدمیولوژی توکسوپلاسموزیس در مراکز معلولان ذهنی   تحت پوشش سازمان بهزیستی استان گیلان  �  دکتر مهدی آسمار [1] - رضا حبیبی پور [2] - دکتر عارف امیرخانی [3]   فصلنامه دانشکده پرستاری و مامایی   سال اول، شماره اول، زمستان 1382   چکیده  �  مقدمه: توکسوپلاسموزیس یکی از انواع بیماری مشترک بین حیوان و انسان است که به دلیل شیوع بالای آن در جامعه بررسی اپیدمیولوژییک آن دارای اهمیت است.   مواد و روش ها: این پژوهش در سال 1378 در مراکز نگهداری معلولام ذهنی سازمان بهزیستی استان گیلان بر روی کل جمعیت معلول ذهنی به تعداد 362 نفر که شامل 209 نفر افراد مرد (7/57%) نفر زن (4/43%) بودند، به روش ایمونوفلورسانس ( IFAT ) انجام گرفته است.   یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که 1/51% افراد تحت بررسی از عیار آنتی بادی ضد توکسوپلاسما برخوردار بوده‌اند که موید میزان شیوع این بیماری در جمعیت فوق بوده است. این میزان در سنین بالاتر بیشتر و در سنین پائین‌تر کمتر می‌باشد.   موارد جدید عفونت در جامعه مورد مطالعه 6/3 درصد بوده که موید میزان بروز بیماری توکسوپلاسموز می‌باشد.   بحث و نتیجه گیری: اکثر افراد IgM مثبت در سنین پایین قرار دارند و در مواجهه با بیماری این ماده را تولید می‌کنند. همچنین در بین مراکز مختلف اختلاف معنی داری از نظر آلودگی وجود ندارد، زیرا تمامی مراکز تحت پوشش یک سازمان می‌باشند.  �واژه های کلیدی: سرو اپیدمیولوژی، توکسوپلاسموزیس، معلولان ذهنی، استان گیلان   [1] - انستیتوپاستور ایران.   [2] - دانشگاه آزاد اسلامی   [3] - انستیتوپاستور ایران.